- TIBERIUS I
- TIBERIUS I.Claudius Nero, Roman. Imperator inter Caesares notissimus, non usque adeo laudabilis, cuius tamen fuit vox honestissima: Boni pastoris est tondere pecus, non degtlubere. Filius Tiberii Neronis, ex Livia Drusilla, quam Augustus sibi iunxit; matris artibus Imperio admotus, A. C. 14. principiô satis clementem se praebuit, postmodum, ne proximis quidem pepercit. Germanicum fratrem, cum Agrippina, uxore eius sustulit: in filios illorum Drusum et Neronem aeque saevus. Seianum, quem praeter meritum evexerat, rursus peslundedit, omnibus, quos suspectos habebat, calamitati eius involutis. Senatorum florem extinxit: Dissimulator, crudelis, libidinosus. Primo Vipsaniae, quae Agrippae filia erat, maritus, hanc repudiare coactus est, ut Iuliam Augusti duceret: quam similiter paulo post dimisit. Patet ex priore coniuge Drusi, cuius filium Caligula sustulit. Conscientiae stimulis agitatus, gravissima paslus est: Successorem nominavit Cahgulam, filium Germanici: qui quo maturius imperiô potitetur, Tiberium aegrotantem strangulavit propriis manibus. Alii tamen eum venenô ab hoc sublatum scribunt. Obiit A. C. 37. aetat. 78. Latine Graeceque doctissimus, Iulii Caesaris mortemlyricô carmine prosequutus est. Graecos quoque versus condidit, imitator Euphorionis, Phiani et Pattheni, quorum imagines in Bibliothecis publicis statui curavit: unde tot in Tiberium eruditorum encomia. Plura vide apud Sueton. in eius vita. Tacit. l. 6. Annal. extremo. Dion. Victor. etc. De hoc Tiberio sic Plin. l. 11. c. 37. Ferunt Tiberio Caesari nec alii genitorum mortalium, fuisse naturam, un expergefactus noctupaulisper, haud aliô modô, quam luce clarâ contueretur omnia, paulatim tenebris sese obducentibus. De nomine Probus in Epitome: Tibe rii coeperunt vocitari, qui ad flumen Tiberim nascebantur. Hinc adiect. Tibereius. Stat. l. 3. Sylv. 3. v. 66.——— Tibereia primumAula tibi, vix dum ora nova mutante iuventâPanditur. — ———Vide et Claudius.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.